İzmir

İzmir voorheen: Smyrna is een stad in het westen van Turkije. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Izmir. In 2003 had İzmir ongeveer 2.480.000 inwoners. Hiermee is het de op twee na grootste stad van Turkije.
İzmir ligt aan de Egeïsche Zee, aan de Golf van Izmir. Na de haven van Istanboel is die van İzmir de belangrijkste van het land. Verder bevindt zich een internationaal vliegveld bij de stad. Er zijn treinverbindingen met steden in de rest van het land, zoals Istanbul.

Wandelpromonade niet ver van de haven van Izmir

Winkelstraat met de typische restaurantjes in het centrum van Izmir

Pergamon

Pergamon in het Latijn Pergamum, het huidige Bergama in Turkije, was in de oudheid een stad in Klein-Azië, die zich na het uiteenvallen van het rijk van Alexander de Grote ontwikkelde tot een rijke en machtige stad. De naam is mogelijk afkomstig van een vóór-Grieks woord dat burcht betekende. De stad bevond zich in een gebied dat rijk was aan graan, olijven, druiven en vee en was gebouwd op een hoogte van 335 meter. De drie oorspronkelijke stadjes waaruit Pergamon bestond, waren met elkaar verbonden via trappen en terrassen, waarop overdekte zuilengangen van twee etages waren gebouwd. Op het bovenste gedeelte van de stad bevonden zich de publieke gebouwen, zoals het koninklijk paleis, wapenarsenaal, bibliotheek, het theater, de tempels van Dionysos en Athena. In de 2e eeuw na Chr. werd Pergamum druk bezocht om zijn geneeskrachtige bron, waarbij zich een Asklepieion bevond. Er werden geesteszieken behandeld door drinken van water, baden, theater, muziek en suggestie.

Rij zuilen van de tempel van Athene in Pergamon

Een gedeelte van de tempel van Athene in Pergamon

Door de zuilen ziet men de huidige stad Bergama liggen

Tempel van Athene in Pergamon

Het theater van Pergamon

Acropolis van Pergamon gezien vanaf het Asklepieion

Het Asklepieion

Troje

Troje het huidige Hissarlik lag bijzonder strategisch in het noordwesten van het huidige Turkije aan de Dardanellen. De stad Troje in het Turks Truva was lange tijd alleen bekend uit verhalen in de mythologie, zoals de oude Griekse heldendichten Ilias en Odyssee van Homerus.

Het houten paard

De vele verschillende lagen van de stad

Dardanellen

De Dardanellen is een zeestraat in het noordwesten van Turkije. Ze werd voorheen ook wel de Hellespont genoemd, naar de Griekse mythologische figuur Helle.

De zeestraat vormt een deel van de verbinding tussen de Zwarte Zee en de Middellandse Zee, en scheidt het Europese van het Aziatische deel van Turkije. In het noorden loopt het water van de Zee van Marmara in de Dardanellen; in het zuidoosten komt de Dardanellen uit in de Egeïsche Zee. De Dardanellen is ongeveer 65 kilometer lang. Aan de noordwestkant ervan ligt het schiereiland Gallipoli, dat tot Europa behoort.

De ferry die de overtocht van de dardanellen verzorgd

Een mooie kwal die voorbij zwemt terwijl we staan te wachten op de ferry

Istanboel
Istanboel of Istanbul is een stad in hetEuropese en Aziatische deel van Turkije en was de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk. Daarvoor was ze onder de naam Constantinopel hoofdstad van het Byzantijnse Rijk. De oorspronkelijke naam voor de stad was Byzantium.
Met 13 miljoen geregistreerde en een geschat aantal van 6 miljoen niet-geregistreerde inwoners is Istanboel de grootste stad van Turkije en Europa.

De Hagia Sophia

De Hagia Sophia een vroegere kerk omgebouwd tot moskee

De Hagia Sophia binnenaanzicht

De blauwe moskee

De blauwe moskee vanuit een andere hoek bekeken

De koepel van de blauwe moskee

De blauwe tegeltjes in de blauwe moskee

Boottochten op de Bosporus starten aan de Gouden Horn niet ver van de Galatenbrug

Het Topkapı-paleis bekeken vanop de Bosporus

Het zicht op Dolmabahçe vanaf de Bosporus

De Ortaköy moskee langs heen de Bosporus

In de verte de Bosporusbrug één van de twee bruggen die de Europese en Aziatische delen van de stad verbinden

Hippodroom

Het Hippodroom was een antiek stadion uit de Romeinse tijd in Constantinopel. Het werd gebruikt voor wagenrennen en ander vormen van publiek vermaak. De 2 obelisken die op het plein stonden zijn bewaard gebleven.

Eén van de twee obelisken die op het plein staan

Grote Bazaar van Istanboel

De Grote Bazaar van Istanboel of Overdekte Bazaar is een van de grootste overdekte markten ter wereld met meer dan 58 straten, 1.200 winkels en heeft tussen de 250.000 en 400.000 bezoekers per dag. De bazaar is bekend voor zijn winkels voor sieraden, aardewerk, specerijgewassen en tapijten. Veel van de kraampjes in de bazaar zijn gegroepeerd per type van goederen, met speciale gebieden voor leren jassen, gouden sieraden en dergelijke.

Grote bazaar

Kruidenbazaar

De kruidenbazaar bevindt zich naast de Yeni-moskee en de dierenmarkt in de nabijheid van de Galatabrug.

De Kruidenbazaar in de Eminönü-wijk van Istanboel is ook bekend als Egyptische Bazaar. Het is een van de oudste overdekte markten van de stad

De Kruidenbazaar in de Eminönü-wijk van Istanboel

Het Sirkeci station

Eén van de perons in het Sirkeci station

Het Sirkeci station, eindpunt van de Oriënt-Express

Het restaurant van het Sirkeci station

Topkapi-paleis

Het Topkapı-paleis wat zoveel betekent als "het Kanonnenpoort-paleis" naar een nabij gelegen poort, was lange tijd de residentie van de Osmaanse sultan inIstanboel en vormt het bekendste voorbeeld van een oosters paleis. SultanMehmet II gaf in 1459 de opdracht tot het bouwen van het paleis. Het paleis is gelegen tussen de Gouden Hoorn en de Zee van Marmara met uitzicht over de Bosporus. Het paleis bestaat uit vier verschillende hoven.
Andere plaatsen in het Topkapı-paleis zijn de Toren van Gerechtigheid en het Paviljoen van de Heilige Mantel met relieken van de profeet Mohammed en de eerste Kaliefen.
Het paleis doet tegenwoordig dienst als museum.

Het Topkapı-paleis

Eén van de vertrekken van de sultan in het Topkapı-paleis

Zicht op de Bosporus vanaf het Topkapı-paleis

De schouwen van de keuken in het Topkapı-paleis

De Toren van Gerechtigheid in het Topkapı-paleis

Zicht op de Bosporus vanaf de brug

Bursa

De stad ligt ten zuiden van Istanboel, aan de overzijde van de Zee van Marmara, in het Aziatische gedeelte van West-Turkije, maar niet ver van Europa. De stad heeft een kleine 2 miljoen inwoners, waarmee het de op-drie-na grootste stad van Turkije is.

De zijdenbazaar in Bursa

Ulu Camii (grote moskee)

Binnenaanzicht van de grote moskee met zijn fontijn in Bursa

Yeşil Camii

De Yeşil Camii of Groene Moskee is een Soennitische moskee in de stad Bursa. Het gebouw bevindt zich naast het achthoekige mausoleum de Yeşil Türbe van de Ottomaanse leider Mehmet I. Oorspronkelijk waren zowel binnen- als buitenkant van de moskee bekleed met blauw-groene tegels, waaraan de moskee zijn naam dankt.

Het mooie portaal van de groene moskee

Binnen aanzicht van de groene moskee

Pamukkale

Pamukkale betekent "kasteel van katoen" in het Turks en is een natuurfenomeen in Turkije. Pamukkale ligt ten noorden van Denili in Turkije.
Het sterk kalkhoudende water loopt er via een groot aantal terrassen van een helling. Uit het warme water (35°) slaat calciumcarbonaat neer en zo worden dikke pakketten kalk langs de terrassen afgezet. Op deze manier krijgt de helling een bijzonder uitzicht: het lijkt op een op kasteel van katoen of op een bevroren waterval. Door het grote aantal toeristen werd het proces van kalkvorming echter aangetast daarom is er voor gekozen om grote baden langs een nieuw wandelpad te maken. Bij de toegang tot dit pad moeten de schoenen uit, en er mag niet van het pad afgegaan worden. Doordat het pad continue onder water staat, is er geen slijtage meer van de witte laag.

De terrassen van Pamukkale vanuit de verte

Dit ziet eruit als ijs, maar het zijn de kalkafzettingen

De terrassen in Pamukkale

Hiërapolis

Hiërapolis, ligt vlak bij Pamukkale. Hierapolis en Pamukkale zijn twee archeologische vindplaatsen liggend ten noorden van Denizli. Het is een bekend opgravingsgebied.

Het theater van Hiërapolis

Turkse tapijten

Tapijt weven werd als belangrijke Turkse kunstvorm ingevoerd door de nomadische Seldsjoeken in de 12^de eeuw. Hun kunst verried hun nomadische achtergrond, want tapijten zijn onmisbaar bij de inrichting van tenten.
Er zijn drie categorieën: de geknoopte tapijten met pool (hali), platte weefsels (kilim) zonder pool en zo groot als en reisdeken, en de zijden tapijten, een klasse op zichzelf. Deze zijn de duurste en meest luxueuze. Met de dunne zijden draad kan de wever de kleinste details in de rijkste kleuren uitvoeren.
Natuurlijke kleurstoffen werden traditioneel bereid uit wortels, schors, bessen, groenten en mineralen. In de tweede helft van de 19^de eeuw werden de anilinekleurstoffen ontwikkeld die geleidelijk de plaats van de oude natuurlijke kleurstoffen hebben ingenomen. Natuurlijke kleurstoffen zijn nooit roze of oranje, dus deze of andere, maar fellere kleuren zijn een aanwijzing van chemische kleurstoffen. Tegenwoordig gebruiken wevers die gemakshalve altijd, zodat ze niet meer afhankelijk zijn van het voorkomen van bepaalde planten, wat vroeger juist tot plaatselijke kenmerkende kleuren leidde zoals Turkomaans rood en Balikesir blauw en rood. Ook de ontwerpen en patronen duiden op de herkomst, alhoewel het jaren ervaring vereist ze daarop te herkennen.

Een vrouw bezig met het spinnen van de wol

Een vrouw bezig aan het weefgetouw met het weven van een tapijt

Het verven van de wol

Het afwikkelen van de draden van de cocon van de zijderups

Op de foto met een typische zanger in een nomaden restaurant

Kuşadası

Kuşadası is een Turkse badplaats, 90 kilometer ten zuiden van Izmir in West- Turkije en ongeveer ter hoogte van het Griekse eiland Samos. Kuşadası ligt aan de westkust van Turkije, en is een populaire vakantiebestemming voor toeristen. In de zomer telt de stad ongeveer 300.000 inwoners, in de winter is dit ongeveer 50.000. De naam komt van 'kuş' (vogel) en 'ada' (eiland) en verwijst naar het duiveneiland dat voor de kust ligt.

Het standbeeld in de haven van Kuşadası verwijst naar het duiveneiland voor de kust

Efeze

Efeze was in de oudheid een grote haven- en handelsstad aan de westkust van Klein Azië.

Efeze is het belangrijkste archeologische gebied van Turkije, en een van de grootste opgravingen uit de Griekse oudheid. Het was oorspronkelijk (ca. 1100 v Chr.) een groep inheemse nederzettingen, gelegen rondom het heiligdom van de grote Aziatische vruchtbaarheidsgodin, Artemis van Efeze genaamd. In latere tijden verzandde de haven en kwam de stad in het binnenland te liggen. Daardoor werd haar economische positie onhoudbaar en werd de stad uiteindelijk verlaten. Er zijn echter nog vele bouwresten van de oude stad over, en daarom is het nu een belangrijke toeristenbestemming, omdat men er een goede indruk kan krijgen hoe een stad in de bloeitijd van het Romeinse Rijk eruitzag. Naast Romeinse baden en een Romeins toiletsysteem met stromend water zijn er onder meer talrijke zuilen van tempels te zien, de restanten van de grote Biliotheek van Celsus en een redelijk goed bewaard gebleven theater.